Diğer ülkeler merkez bankası dijital para birimlerini gündemlerinin en üstüne yerleştirirken Avustralyada durum hiçte öyle değil.
17 Eylülde yerel bir haber raporuna göre Avustralya Merkez Bankasının en son ödeme raporu CBDClere ve özel sektör stablecoinlerine karşı ihtiyatlı ve şüpheci bir çizgi izledi.
Cointelegraph’ta yer alan habere göre; RBA şu anda Avustralyada bir CBDC düzenlemek için güçlü bir politika örneği olduğuna inanmıyor ve bu da ülkenin verimli gerçek zamanlı Yeni Ödemeler Platformunun başarısına işaret ediyor.
Dahası işlemlerde nakit kullanımı büyük ölçüde azalırken Avustralyalılar banknotlardan örneğin İsveçliler gibi diğer vatandaşlar kadar çabuk vazgeçmiyorlar.
Gazete COVID-19 salgınının ortasında nakit talebinin aslında önemli bir artış kaydettiğini belirtti. Bu nedenle RBA “Avustralyalılar bunları kullanmaya devam etmek istedikleri sürece” banknotlara erişim sağlamaya devam edeceğine söz verdi.
Merkez bankasının raporu CBDC geliştirmede en proaktif üç ülke olan İsveç Kanada ve Çinde devam eden girişimleri analiz etti.
İsveç örneğinde RBA nakit kullanımındaki düşüşün birkaç yıldır zaten ani olduğunu ve Riksbankı potansiyel bir e-krona geliştirmeye – ve test etmeye – teşvik ettiğini belirtti.
RBA ise Facebook Libra gibi olası para birimleri için belirsiz ufku vurguladı ve para biriminin “düzenleyici onay alıp faaliyete geçip geçmeyeceğinin” görülmesi gerektiğini belirtti.
Çine gelince RBA ülkenin halihazırda gelişmiş olan CBDCsinin arkasındaki itici gücün Alipay ve WeChat Pay gibi özel sektör e-para cüzdanı sağlayıcılarının ülke içindeki yaygınlığına bağlı olduğunu iddia etti.
RBA’ya göre bir CBDC ticari bankalar için daha yüksek fonlama maliyetleri dahil olmak üzere ülke için önemli olumsuzluklara sahip olabilir.
Şu anda bankalar fonlarının yaklaşık yüzde 60ını mevduattan sağlıyor ve bunun üçte ikisi nöbetçi mevduatlardan geliyor. Mevduat fonlamasının kaybı ticari bankaları özsermaye ve sermaye piyasalarından gelen fonlara daha büyük ölçüde güvenmeye itebilir.
“Mevduat fonlamasının kaybı ve diğer fon kaynaklarına daha fazla bağımlılık bankaların fon maliyetlerinde bir miktar artışa ve bilanço büyüklüğünde ve finansal aracılık miktarında bir azalmaya neden olabilir.”
